హేమంత ఋతువు

ఈ నిశి రాతిరి వేళలో
అమ్మ వెచ్చని ఆత్మీయస్పర్శపు ఆలింగనంలో,
నాన్న ప్రేమానురాగాల తీయని కౌగిలింతతో మురిసిపోతూ..
అలసిపోయి,ఆదమరచి నిదురించిన  నా కనుపాప
ఇలాంటి హేమదృతువు మళ్లి మళ్ళి నా కోసమే రావాలని..
మురిసిన నా మురిపెం కలలా కరిగిపోయి,
ఈ క్షణం వాటిని ఆనాటి స్మృతులని చూపిస్తూ..
ఆ గతస్మృతుల ఒడిలోకి జారువాలకుండ,
నిస్సహాయంగ విడిచిన నా నిట్టూర్పుల వేడినే
హేమదృతు రక్షణగా మిగిల్చిన కాలమా!!
నా కంటి కనుపాప నిదురపోకుండా జార్చిన అశ్రువు సాక్షిగా
నీ ఉనికి నేనెరుగని చోటుకి...
హేమమా!! మరళి పో!!!