అక్షయతృతియ అగచాట్లు

అక్షయతృతియ అనగానే మనందరికి గుర్తుకు వచ్చే విషయం బంగారం కొనడం. ఎందుకంటే నాకు తెలిసింది అదొక్క విషయమే ఈ పండగ గురుంచి.
     జీవితంలో ఎలాంటి మార్పు లేకుండా చప్పగ సాగిపొతోంది.. నా జీవితంలొ కుడా అదృష్టం కలిసి వచ్చి మా మేనేజరు పోస్టుకో (ఇది అత్యాశ అయితే..)కనీసం మా టీం లీడ్ పోస్టుకో గండి కొట్టాలంటే నా దగ్గర సరైన అయుధం ఏమి కరువైందో అని  బుర్ర బద్దలు కొట్టుకుంటుంటే నా స్నేహితురాలి దగ్గరి నుంచి ఫోను వచ్చింది..విషయం ఏంటంటే అక్షయతృతియ రోజు నువ్వు నాతో పాటు తోడుగా బంగారం కొనడానికి వస్తావా అని..ముందుగానే మీ బాసు గాడిని అడిగి permission తీసుకో అని ఫోను పెట్టేసింది. నేను బాసు గారి ముందు ఎలా నటించాలో, ఎలా తన చెవిలో పువ్వులు పెట్టాలో ఆలోచించుకుంటూ వుండగా మా బాసు గాడి దగ్గరి నుంచి mail.. నేను permission తీసుకోవాలి అనుకుంటున్న రోజున  సాయంత్రం 6.30-8.30 వరకు నీ work progress discuss చేద్దాము అంటూ.. నా పరిస్థితి మూలిగే నక్క పైన తాటికాయ పడ్డట్టు  అయిపోయింది. ఎంతో రిహార్సల్స్ చేస్తే అసలు నా నటనా కౌశలం (నా రిహార్సల్స్ గురించి చెప్పడానికి ఈ మాత్రం బరువున్న పదం అవసరమని వాడాను :)) ప్రదర్శించడానికి వీలు లేకుండా అంతా వృథా అయ్యిందని బాధపడుతూ mailకి జవాబు ఇచ్చాను ఇంక చెసేదేమి లేక..
ఇంటికెళ్లి అలోచిస్తే ఒక మెరుపు లాంటి idea వచ్చింది..lunch breakను  ఉపయోగించుకోవచ్చు అని,నా స్నేహితురాలికి ఫోను చేసి అసలు విషయం చెప్పి రేపు మనం lunch breakలో వెళ్దాం అని ఒప్పించాను.
              ఇంతకు ముందు ఎన్నడూ మా ఇద్దరికి బంగరం కొన్న అనుభవం లేదు. అయినా అలా కనపడకూడదు మనం అని:) బయలుదేరాము. మొదట మనకు బంగారం నా హక్కు అని నొక్కి వక్కాణించిన నాగార్జున పుణ్యమా అని కళ్యాణ్ జ్యువెలర్స్ కి వెళ్లాము. తలుపు తోసుకుని లోపలికి వెళితె ఒక అశ్చర్యం కౌంటర్ల దగ్గర చీమ కుడా దూరనంత జనం. మేము వచ్చింది చేపల మార్కెట్టుకి ఏమో అని అనుమానపడి ఒకసారి నన్ను నేను గిల్లుకుని చుసి బంగరాము అమ్మే షాపు అని confirm చేసుకుని.. మాకు చెవిదిద్దులు కావాలి ఏ కౌంటరుకి వెళ్లాలి అని అక్కడున్న అబ్బాయిని  అడిగితే.. మీరు పై అంతస్ఠుకి వెళ్లి అడగండి అని  మర్యదాగా సమాధానం చెప్పాడు. అక్కడ మాకు వెంటనే ఒక అనుమానం వచ్చింది. మనం కొనవలసింది 22 కారెట్ల లేదా 24 కారెట్లా అని? వెంటనే మా అమ్మకు ఫోన్ చేసి ఎవరికీ వినిపించనంత తగ్గు గొంతుతో ఏది కొనాలి? అని అడిగితే మా అమ్మ 22 కారెట్లు అని చెప్పింది. మా అమ్మ చెప్పకపోతే నేను ఖచ్చితంగా 24 కారెట్ల బంగారమే కొనేదాన్ని. ఏంటి అలా నవ్వుతున్నారు.. అంతేనండి !! మొదటిసారి బంగారం కొనాలనుకున్న అనుభవం:D :D
             పైకి వెళ్లి చూస్తే బోలెడు మంది జనం. ఇంకా మాకు కొంచెం సమయం మాత్రమే వుందని తెలుసుకుని counter దగ్గర మాకు కొంచెం చోటు సంపాదించి మొదటి విజయం సాధించాము.మాకు ఏవి కావాలో ఒక నాలుగు జతలు సెలెక్టు చేసుకుని sales boy కోసం చూస్తుంటే షాపులో అందరు sales boys ఒక్కొక్కరిగ జారుకుంటున్నారు..ఏంటి బాబు?అవి చూపించు అంటే, ఇప్పుడు lunch break అని చల్లగా సమాధానం చెప్పి మేము వేసె మరొక ప్రశ్న వినకుండా వెళ్లిపొయాడు. ఇంకొక 30 నిముషాల సమయం మ దగ్గర లేకపొవడంతో నిరాశగ వెనుదిరిగాము.

          మేము వెనుదిరిగి వస్తుండగా మా చెవిలో పడిన కొన్ని కామెంట్లు..నాగార్జున అలా advertisementలొ చెప్తే ఇలా వచ్చాము కాని..ఇక్కడ పట్టించుకునే నాధుడే లేడు. బంగారము నా హక్కు అంటే నాగార్జున హక్కు  మాత్రమెనేమో:)..అంతటి రేంజు వుంటే తప్ప వాళ్లు మనల్ని పట్టించుకోరని.. 
ఒక వేసవి మధ్యాహ్నం సూర్యుని ప్రతాపానికి మల మల మాడి అకలితో కడుపులోని పేగులు అరుస్తుండగా తిరిగి ఆఫేసులో వచ్చిపడ్డాను..
ఈ మధ్య FM లో ఒక ప్రకటన,"ఇప్పుడు నమ్మకానికి చిరునామా రెండు చోట్ల అని" అంటే అసక్తిగా వింటే ఆ ప్రకటన దీని గురుంచే అని ప్రత్యేకంగా చెప్పకర్లేదు :) :)
P.S:  దీనిని ఎవరూ personalga తీసుకోకూడదని మనవి.వ్రాస్తూ వుంటే టపా పెద్దదయ్యిందనిపించి పార్టులుగ వ్రాద్దామని నిర్నయించుకున్నాను..